1. Γενική άποψη της καστροπολιτείας του Μυστρά.

Ο Μυστράς ιδρύεται και ακμάζει κατά τους τελευταίους αιώνες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και σχεδόν αμέσως αναδεικνύεται σε ένα από τα δυναμικότερα κέντρα καλλιτεχνικής παραγωγής, μέσα στα όρια του κατακερματισμένου, πλέον, βυζαντινού κόσμου. Η θέση του αυτή ενισχύεται ιδιαίτερα μετά την ανάδειξή του το 1348 σε πρωτεύουσα του Δεσποτάτου του Μορέως. Τα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, καθώς και κύκλος λογίων και καλλιτεχνών που τους συνοδεύουν από την Κωνσταντινούπολη, αποτελούν τον πυρήνα γύρω από τον οποίο θα αναπτυχθεί και θα καλλιεργηθεί με συνέπεια μια υψηλής ποιότητας καλλιτεχνική παραγωγή, που υιοθετεί κωνσταντινουπολίτικα πρότυπα, ενημερώνεται έγκαιρα για τις τρέχουσες εξελίξεις στο χώρο της τέχνης και χαρακτηρίζεται από υψηλή αισθητική.

Παράλληλα, οι στενές επαφές που διατηρεί ο Μυστράς με τα λατινογενή κρατίδια της Ανατολής και τον κόσμο της δυτικής Ευρώπης, θα συντελέσουν στην εισαγωγή δυτικών εκφραστικών τρόπων, κυρίως κατά το 15ο αιώνα, η οποία γίνεται αισθητή στην αρχιτεκτονική και στη ζωγραφική του Μυστρά, αν και περιορισμένη σε επιμέρους διακοσμητικά στοιχεία και τεχνοτροπικές λεπτομέρειες.

	2. Στις τοιχογραφίες της Περιβλέπτου εικονίζεται ζεύγος κτητόρων της μονής, τοιχογραφία, β΄ μισό 14ου αι., Περίβλεπτος, Μυστράς.

Χορηγοί αυτής της τέχνης είναι τα ίδια τα μέλη της άρχουσας τάξης του Μυστρά: ο ηγούμενος Παχώμιος αναλαμβάνει την ανέγερση των Αγίων Θεοδώρων, από κοινού με τον αδελφό του μοναχό Δανιήλ, και της Οδηγήτριας, ο δεσπότης Μανουήλ Καντακουζηνός γίνεται ο κτήτορας αρχικά της μονής του Ζωοδότη Χριστού (Αγία Σοφία) και στη συνέχεια μαζί με τη σύζυγό του Ισαβέλλα ντε Λουζινιάν της μονής της Περιβλέπτου και ο πρωτοστράτωρ και καθολικός μεσάζων Ιωάννης Φραγκόπουλος κομίζει δώρον στη Θεοτόκο το ναό της Παντάνασσας.