12. Αποτυπώματα ξυλοδεσιών για την ενίσχυση της τοιχοποιίας (Μυστράς).

13. Εργαλεία ξυλουργών.

Η εργασία των τεχνιτών αυτών ξεκινά με την υλοτόμηση και την επεξεργασία της κατάλληλης ξυλείας. Στη συνέχεια το υλικό φτάνει στο εργοτάξιο, όπου μάλλον ο σκαλωτής, ένας ειδικός τεχνίτης, μαζί με τους τέκτονες και τους κτίστες, φτιάχνουν τις σκαλωσιές (σκαλώσεις, σταυρία αναβάθρας), για να πατήσουν οι υπόλοιποι τεχνίτες της οικοδομής.

Όταν οι τοίχοι υψωθούν αρκετά, ειδικοί ξυλουργοί φτιάχνουν ξύλινα καλούπια για τα τόξα και τους θόλους και προετοιμάζουν τις ξυλοδεσιές που θα τοποθετηθούν μέσα στους τοίχους, για να σταθεροποιήσουν την κατασκευή. Επίσης κατασκευάζουν τον ξύλινο σκελετό της στέγης, τα πατώματα, τα κουφώματα των θυρών και των παραθύρων.

Τα εργαλεία τους είναι: πέλεκυς (τσεκούρι), αξίνα, σκεπάρνι, τρυπάνι, ξυλόσφυρο, διάφορα είδη πριονιού (κουραστάρι, καταρράκτης), πλάνη, αλφάδι, όμοια με πολλά από τα σημερινά. Οι αμοιβές τους στην ύστερη αρχαιότητα έφταναν τα 50 δηνάρια ημερησίως (διάταγμα του Διοκλητιανού – τέλη 3ου αιώνα), τις περισσότερες όμως φορές πληρώνονταν σε είδος.

14. Δοκοθήκες, οπές στους τοίχους, όπου στερεώνονταν μεγάλα δοκάρια, πάνω στα οποία τοποθετούνταν τα ξύλινα πατώματα.