Λόγω της αρχαιολογικής σπουδαιότητας του γλυπτού και της μορφολογίας των επικαθίσεων κρίθηκε απαραίτητη η εκτεταμένη μελέτη της κατάστασης διατήρησης του αγάλματος για τον προσδιορισμό των κατάλληλων επεμβάσεων συντήρησης.
Οι επικαθίσεις καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της πίσω πλευράς του γλυπτού δημιουργώντας ενεργά κέντρα διάβρωσης και χρωματική αλλοίωση της επιφάνειας. Πραγματοποιήθηκε μακροσκοπική και μικροσκοπική παρατήρησή τους, και κατόπιν επιλέχθηκαν οι περιοχές από τις οποίες έγινε δειγματοληψία υλικού για την ποιοτική ανάλυση των συστατικών των επικαθίσεων από το χημείο του ΕΑΜ. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πρόκειται για αδιάλυτες επικαθίσεις (επιφανειακή σκληρή κρούστα, με ποικιλία μικροανάγλυφου και κατά τόπους με ανώμαλη υφή) αργιλικής και πυριτικής σύστασης με επιφανειακή και υποεπιφανειακή πρόσφυση.
Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε ακτινογράφιση στη περιοχή του προσώπου για να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή μη εσωτερικού συνδέσμου στο συμπληρωμένο τμήμα της μύτης, όπου είχε παρατηρηθεί έντονη χρωματική αλλοίωση. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως δεν υπήρχε εσωτερική συνδεσμολογία κι έτσι αποφασίστηκε η διατήρηση της παλαιάς συμπλήρωσης, η οποία αποκαταστάθηκε αισθητικά.
Τη χρονική περίοδο 1-8 Οκτωβρίου 2004, πραγματοποιήθηκε εξέταση της επιφάνειας του "Διαδούμενου" με βιντεομικροσκόπιο με την οποία διαπιστώθηκε η κάλυψη του αγάλματος με φύλλο χρυσού (η εξέταση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος για την πολυχρωμία των ελληνιστικών γλυπτών της Δήλου, Εcole Française d'Athènes, B.Bourgeois-Ph.Jockey).
Βάσει των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από τις εκτενείς παρατηρήσεις και αναλύσεις του γλυπτού προκύπτει η ανάγκη διεύρυνσης των δοκιμαστικών ελέγχων για την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου καθαρισμού της επιφάνειας, ως ελάχιστη δυνατή επέμβαση, ώστε να αποκαλυφθεί το λεπτότατο φύλλο χρυσού που φέρει το άγαλμα.