(αρ. Χ26087)
Το χάλκινο άγαλμα Χ26087 της Συλλογής Χαλκών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ανασύρθηκε από τη θάλασσα, κατασχέθηκε στη Γερμανία (Saarbrücken) και επαναπατρίστηκε το 2002. Παριστάνει έφηβο, πιθανότατα αθλητή και χρονολογείται στην πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο.
Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από κράμα χαλκού και έχει ύψος 1,41 μ. Είναι αποκομμένα τα δύο χέρια σχεδόν από το ύψος των ώμων, καθώς και το αριστερό πόδι από το μέσον περίπου της κνήμης. Λείπουν και ορισμένα τμήματα από τον κορμό της μορφής, καθώς και τα μάτια, που θα ήταν ένθετα και κατασκευασμένα από διαφορετικό υλικό. Το άγαλμα ήταν καλυμμένο στο μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικά και εσωτερικά με σκληρό στρώμα από επικαθίσεις του θαλάσσιου περιβάλλοντος, κυρίως όστρεα.
Εργασίες συντήρησης
Το άγαλμα τοποθετήθηκε σε δεξαμενή νερού, αρχικά βρύσης και κατόπιν απιονισμένου, και έγιναν επανειλημμένες πλύσεις, για την αφαλάτωσή του, δηλαδή την αφαίρεση ευδιάλυτων αλάτων, των οποίων η παρουσία επιταχύνει την διαδικασία διάβρωσης του κράματος του χαλκού. Παράλληλα έγινε προσεκτικός καθαρισμός εξωτερικά και εσωτερικά με μηχανικά μέσα, π.χ. με νυστέρια και με εργαλεία ελεγχόμενης κρούσης, προκειμένου να απομακρυνθούν οι επικαθίσεις των θαλάσσιων οργανισμών. Στόχος του καθαρισμού ήταν η αποκάλυψη της αρχικής επιφάνειας του αγάλματος (πατίνα),σε τέτοιο βάθος, ώστε να είναι αισθητικά αποδεκτή, να αναδεικνύει της λεπτομέρειες της πλαστικής τέχνης της εποχής δημιουργίας του και να είναι σταθερή στην περαιτέρω διάβρωση.
Κατόπιν το άγαλμα στέγνωσε κάτω από λαμπτήρες υπέρυθρης ακτινοβολίας, οι οποίες παράγουν μόνο θερμότητα, για την ξήρανσή του από την επικίνδυνη για την διάβρωσή του υγρασία. Στη συνέχεια προστατεύτηκε με ειδικό ακρυλικό βερνίκι από την περαιτέρω διάβρωση.
Για την συμπλήρωση των κενών στην επιφάνεια του αγάλματος χρησιμοποιήθηκε εποξειδικό υλικό αναμεμειγμένο με στόκο (άνυδρο υλικό), που το καθιστά εύπλαστο και του προσδίδει μηχανική αντοχή και προστασία από την υγρασία.Τα τμήματα συμπλήρωσης αποκαταστάθηκαν χρωματικά με σκόνες αγιογραφίας διαλυμένα σε ειδικό βερνίκι για να γίνει αισθητικά καλύτερη η παρουσίασή του έργου στο χώρο έκθεσής του.
Για τη στήριξη του αγάλματος σε βάση, κατασκευάστηκε ορειχάλκινος χειροποίητος σκελετός, ο οποίος προσαρμόστηκε στο εσωτερικό του.