Το υπερφυσικού μεγέθους άγαλμα (ύψος 3,05μ.) της αρχαϊκής περιόδου, βρέθηκε στο Σούνιο το 1906, σε αποθέτη μπροστά στο ναό του Ποσειδώνος και είναι κατασκευασμένο από ναξιακό μάρμαρο. Ο κούρος μεταφέρθηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο την ίδια χρονιά, όπου έγιναν οι συμπληρώσεις του αγάλματος με γύψο και το στήσιμό του στη βάση που θεωρήθηκε ότι συνανήκει. Το 1968 πραγματοποιήθηκε η ανασυγκρότηση του κούρου, για την επανατοποθέτησή του στη σωστή στάση του. Η επιφάνεια του γλυπτού καλύπτεται από στρώμα επιφανειακής κρούστας αδιάλυτων αλάτων, κυρίως στις περιοχές του προσώπου και της πλάτης. Η επιφανειακή σκληρή κρούστα είναι ποικίλλου πάχους και έχει ιδιαίτερο μικροανάγλυφο.
Πραγματοποιήθηκε επιφανειακός καθαρισμός για την απομάκρυνση των ατμοσφαιρικών ρύπων και των αιωρούμενων σωματιδίων, καθώς και αισθητική αποκατάσταση των συμπληρωμένων τμημάτων του έργου. Επίσης, έγιναν δοκιμαστικά κάποιες επεμβάσεις μηχανικού καθαρισμού -δειγματοληπτικά- για την αφαίρεση της επιφανειακής κρούστας. Η διερεύνηση και άλλων μεθόδων καθαρισμού, όπως για παράδειγμα με εφαρμογή ακτινοβολίας laser, θεωρήθηκε απαραίτητη λόγω της σπουδαιότητας του έργου και των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει η επιφανειακή ανασκαφική κρούστα.