1) Η πρώτη απόπειρα ανασύστασης του Εφήβου των Αντικυθήρων (αρ.ευρ. 13396) έγινε το 1902 στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Προηγήθηκε ο χημικός καθαρισμός του έργου από τον χημικό Ο. Ρουσόπουλο και ακολούθησε η συγκόλλησις του το 1902 από τον Γάλλο γλύπτη Α. Andr?, ο οποίος κατασκεύασε και τον εσωτερικό μετάλλινο σκελετό του. Μετά από χρόνια, το 1948/49 ακολούθησε η διάλυση του αγάλματος προκειμένου να απαλλαγεί από το στρώμα του κολοφωνίου που κάλυπτε τις μετάλλινες πλάκες με τις οποίες είχαν συμπληρωθεί τα κενά κατά την πρώτη συναρμολόγησή του. Τη νέα ανασύσταση του αγάλματος το 1953 πραγματοποίησε ο γλύπτης Α. Παναγιωτάκης και ο αρχιτεχνίτης Ι. Μπάκουλης. Επίσης βοήθησαν ο γλύπτης Ν. Περαντινός, ο χημικός Β. Ζήσης και ο ζωγράφος Α. Κοντόπουλος. Οι εργασίες έγιναν υπό την εποπτεία του Διευθυντή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Χρ. Καρούζου. Με τη νέα ανασύσταση και συγκόλληση το άγαλμα απέκτησε την πραγματική αρχική στάση και κίνησή του και αποκαταστάθηκε η πλαστικότητα και η λάμψη του
2) Οι πρώτες εργασίες καθαρισμού-αφαίρεσης των οστρέων έγιναν σχεδόν αμέσως με την ανεύρεση του μικρού αναβάτη και του πρόσθιου τμήματος του ίππου του Αρτεμισίου (αρ.ευρ. 15177) το 1928. Η συγκόλληση και συμπλήρωση των αναβάτη έγινε από τον χαλκουργό Χρ. Καραμάνο και τον γλύπτη του Εθνικού Μουσείου Α. Παναγιωτάκη. Μετά την ανεύρεση και του άλλου τμήματος του ίππου συνεχίστηκαν οι εργασίες συντήρησης του έργου από τον αρχιτεχνίτη του Μουσείου Ι. Μπάκουλη και τον γλύπτη Α. Παναγιωτάκη, ο οποίος έκανε και την πρώτη απόπειρα συμπλήρωσης του ίππου σε εκμαγείο το 1937. Το στήσιμο του έργου συνεχίστηκε από τον αρχιτεχνίτη Α. Μαυραγάνη και ολοκληρώθηκε το 1972 από τους συντηρητές του εργαστηρίου μεταλλίνων του Μουσείου με επικεφαλής τον αρχιτεχνίτη-συντηρητή Χρ. Χατζηλιού και τον γλύπτη Ν. Περαντινό, ο οποίος σχεδίασε κατ'αρχήν λεπτομερώς τον ίππο και τον συμπλήρωσε στις σωστές του διαστάσεις. Οι συμπληρώσεις έγιναν στην α' φάση με πλαστελίνη, κατόπιν με γύψο και τελικά με υλικό εποξικής ρητίνης ανάμεικτο με σκόνη στόκου που βάφτηκε κατάλληλα. Στο εσωτερικό του ίππου κατασκευάστηκε μετάλλινος οπλισμός για την στήριξη του έργου, στη δε ράχη του ίππου προσαρμόστηκε και ο μικρός αναβάτης που του ανήκει.
3) Η συντήρηση του χάλκινου αγάλματος του Αυγούστου (αρ.ευρ. 23322) που βρέθηκε το 1979, εκτελέστηκε στο εργαστήριο χαλκών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τους συντηρητές του Χρ. Χατζηλιού και Στ. Κασανδρή και ολοκληρώθηκε το 1982. Κατ'αρχήν το άγαλμα βυθίστηκε σε μπανιέρα με φυσικό νερό για να γίνει αφαλάτωση. Για να απομακρυνθούν τα άλατα από το μέταλλο, πλύθηκε πολλές φορές σε φυσικό νερό και τελικά σε απεσταγμένο. Έγινε μηχανικός καθαρισμός με λεπτό εργαλείο προκειμένου να αφαιρεθούν τα όστρεα. Τοποθετήθηκε σε φούρνο για αφαίρεση της υγρασίας και τελικά περάστηκε με βερνίκι κυταρίνης για προστασία. Κατασκευάστηκε εσωτερικά μετάλλινος σκελετός για να σηκωθεί και να στηθεί το άγαλμα σε λίθινη βάση.