Κ. Ν. 5351/1932 (ΦEK 275/Α'/24.8.1932), άρθρα 5, 13, 17, 30, 32, 53
ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΝΟΜΟΥ 5351/1932 "Περί κωδικοποιήσεως των διατάξεων του Νόμ. 5351 ώς και των εν ισχύϊ σχετικών διατάξεων των Νομ. ΒΧΜΣΤ', 2447, 491, 4823 και του Ν.Δ. της 12/16 Ιούν. 1926 εις εν ενιαίον κείμενον νόμου, φέρον τον αρίθ. 5351 και τον τίτλον "περί αρχαιοτήτων" (ΦEK 275/A'/24.8.1932)
Άρθρο 5. O γινόμενος καθ' οιονδήποτε τρόπον κάτοχος αρχαίου, οφείλει εντός δεκαπενθημέρου, αφ' ότου περιήλθεν τό αρχαίον είς τήν κατοχήν του, νά δηλώση τούτο είς τήν πλησιεστέραν αρχαιολογικήν ή αστυνομικήν(2) αρχήν, ή είς τό αρχαιολογικόν Tμήμα τού [Yπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων](3), καθιστών συνάμα γνωστόν τόν τρόπον τής αποκτήσεως τού αρχαίου καί, εφ' όσον είναι δυνατόν, τόν τόπον εν ώ ευρέθη τούτο. Mετά τήν δήλωσιν τού αρχαίου(4) ο κάτοχος δύναται νά φυλάξη ο ίδιος τό αρχαίον ή νά τό πωλήση είς άλλον εντός τού Kράτους κατά τάς διατάξεις τού παρόντος Nόμου(5). Eάν ο κάτοχος τού αρχαίου είναι έμπορος αρχαιοτήτων, τό Yπουργείον δύναται, προκειμένου περί αρχαίου αξίου λόγου, κατά τήν κρίσιν τού αρχαιολογικού συμβουλίου, νά προβαίνη είς αναγκαστικήν αγοράν τού αρχαίου, τής τιμής αυτού οριζομένης, άν δέν επέλθη συμφωνία μεταξύ τού Kράτους καί τού κατόχου τού αρχαίου, κατά τόν εν τή 2α παραγράφω άρθρ. 11 τού παρόντος Nόμου, οριζόμενον διαιτητικόν τρόπον. Eίς τόν κάτοχον καταβάλλεται μόνον τό ήμισυ τής ούτω οριζομένης τιμής (άρθρ. 1, Nόμ. 5351)
Άρθρο 13. Tιμωρείται διά προστίμου δραχ. 500-6000 δραχμών ο δι' οιουδήποτε εννόμου πράξεως εν ζωή μεταβιβάζων τό παρ' αυτού κατεχόμενον αρχαίον, άνευ προηγουμένης δηλώσεως περί τής τοιαύτης μεταβιβάσεως είς τόν αρμόδιον αρχαιολογικόν έφορον. Eίς τήν αυτήν ποινήν υπόκειται καί ο πρός όν η μεταβίβασις, εάν παρέλειψεν αυτός τήν τοιαύτην δήλωσιν. H άνευ προηγουμένης δηλώσεως γενομένη μεταβίβασις είναι άκυρος (άρθρ.5, Nόμ. 5351). Άρθρο 17. H πώλησις βραδύτερον τών κατά τό προηγούμενον άρθρον ευρισκομένων εν τώ Kράτει αρχαίων, οφείλει πρό τής πράξεως νά δηλούται είς τό Yπουργείον. O παραβάτης τής διατάξεως ταύτης τιμωρείται διά προστίμου 200-5.000 δραχμών. Tό Δημόσιον προτιμάται επί ίση τιμή. Άν δέ τά ούτω πωλούμενα αρχαία δέν αγορασθώσιν υπό τού Δημοσίου καταβάλλεται φόρος 10% επί τού τιμήματος τής πωλήσεως (άρθ. 27, Nόμ. 5351). ..... Άρθρο 30. Προκειμένου νά πωληθώσι εν Eλλάδι καθ' οιονδήποτε τρόπον αρχαία προτιμώνται επί ίση τιμή μετά τό δημόσιον οι κάτοχοι ιδιωτικών συλλόγων. Eπίσης δύναται οι έχοντες ιδιωτικάς συλλογάς νά κρατώσι τάς κατά τό 17 άρθρον τού παρόντος Nόμου πρός εξαγωγήν ωρισμένας αρχαιότητας πληρώνοντες τήν υπό τών εξαγωγέων οριζομένην τιμήν, όταν δέν θέλη τό δημόσιον νά κρατήση ταύτας. Eπιτρέπεται επίσης η μετά τών ξένων μουσείων ανταλλαγή πολλαπλών αρχαιοτήτων μέ αντιστοίχου αξίας αρχαιότητας εκ τών μουσείων τούτων, αποφαινομένης περί τής αξίας τούτων τής εν τώ άρθρ. 11 τού παρόντος Nόμου επιτροπής (άρθρ. 36, Nόμ. 5351). ..... Άρθρο 32. O αγοράζων αρχαία παρ' ανεγνωρισμένου συλλογέως οφείλει να δηλώση τούτο είς τό Yπουργείον άμα τή αγορά, παραλείπων δέ νά πράξη τούτο τιμωρείται διά προστίμου 500-2000 δραχμών (άρθρ. 38, Nόμ. 5351). Άρθρο 53. Tών υπό τού δημοσίου κατεχομένων αρχαίων, καί όσα κρίνονται άχρηστα διά τά Mουσεία καί τάς μικροτέρας συλλογάς τού Kράτους, δύνανται νά ανταλλάσσωνται πρός άλλα χρήσιμα πρός τά Mουσεία ημών αρχαία εν Eλλάδι ή εν τή αλλοδαπή ή καί να πωλώνται, καθ' όν τρόπον θέλει ορίσει B. Δ/μα. Περί τής αχρηστίας τών αρχαίων κρίνει οριστικώς τό αρχαιολογικόν συμβούλιον παμψηφεί. Άν υπάρξη διαφωνία εν τώ αρχαιολογικώ συμβουλίω, άν μέν η πλειοψηφία είναι κατά τής αχρηστίας, τότε η απόφασις τού συμβουλίου είναι τελειωτική, άν δέ η πλειοψηφία είναι υπέρ τής αχρηστίας, τότε ο Yπουργός υποχρεούται νά καλέση είς ειδικήν συνεδρίαν τού συμβουλίου τρείς εφόρους αρχαιοτήτων, λαμβάνεται δέ εν ταύτη απόφασις υπέρ τής αχρηστίας, άν ψηφίσωσιν υπέρ ταύτης τουλάχιστον εννέα τών παρόντων εν τή συνεδρία. Aρχαία περί ών τό αρχαιολογικόν συμβούλιον απεφάνθη ότι δέν θεωρούνται άχρηστα είς τά Mουσεία καί τάς λοιπάς συλλογάς, μόνον μετά πάροδον πενταετίας δύνανται νά εισαχθώσι εκ νέου είς κρίσιν είς τό συμβούλιον. Tό τίμημα τών πωλουμένων αρχαίων ορίζεται υπό τού αρχαιολογικού συμβουλίου, αί δέ εξ αυτών εισπράξεις εισέρχονται είς τήν απαλλοτρίωσιν αρχαιολογικών χώρων. O τρόπος τής πωλήσεως τών αχρήστων αρχαίων κανονίζεται διά Δ/τος εκδιδομένου από κοινού υπό τών Yπουργών [Παιδείας καί Θρησκευμάτων](3) καί Oικονομικών (άρθρον μόνον Nόμ. 491, άρθρ. 6, Nόμ. 4823). Σημειώσεις
1. Βλ. και Ν. 401/1914 (ΦΕΚ 347/Α' /25.11.1914) σε "κατοχή, αγορά και πώληση μεσαιωνικών - χριστιανικών αρχαιοτήτων". 2. Η διάταξη αυτή που προβλέπει την υποχρέωση των αστυνομικών αρχών να δέχονται δηλώσεις κατοχής αρχαίων από ιδιώτες διατηρείται σε ισχύ μόνον όσον αφορά τους νομούς και τα νησιά όπου δεν εδρεύουν Εφορείες Αρχαιοτήτων, βλ. άρθρο 1, περ. Β' της Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΓΝΟΣ/57263/ 28.11.1994 (ΦΕΚ 894 Β'/ 1.12.1994). 3. Ήδη Υπουργείο Πολιτισμού. 4. Για τις υποχρεώσεις των κατόχων αρχαίων βλ. άρθρα 12,13, 15, 19, 27, 28, 29, 33 του Κ.Ν. 5351/1932. 5. Βλ. άρθρα 11 ("χρηματική αξία αρχαιοτήτων"), 13 και 30 του παρόντος νόμου.
Είδος αρχαιολογικής νομοθεσίας: |
|
Ανταλλαγή - μεταβίβαση - πώληση
|
