Το Μουσείο μας τιμά και θυμάται τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, αλλά και την ανέλπιστη πολιτισμική ανατροφοδότηση της Ελλάδας που ακολούθησε.
Το αφιέρωμα έχει ξεκινήσει με μια σειρά τεσσάρων ομιλιών που εντάσσονται στις εκδηλώσεις της δεύτερης χρονιάς του τριετούς (2021-2023) κύκλου δράσεων του Μουσείου «Μουσικές Ταυτότητες» που για το 2022 έχει τίτλο «Μουσική και προσφυγική ταυτότητα».
Τρίτη ομιλία του κ. Παναγιώτη Κουνάδη με τίτλο: «Η πρώιμη δισκογραφία των Ελλήνων 1900-1930. Χώροι, ρεπερτόριο, φορείς καταγραφής και διάδοσης, δημιουργοί, ερμηνευτές»
«Το ιδιαίτερο –ίσως και μοναδικό σε παγκόσμια κλίμακα– χαρακτηριστικό της πρώιμης ελληνόφωνης δισκογραφίας έγκειται στο γεγονός ότι εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε πρώτα σε περιοχές εκτός του εθνικού γεωγραφικού χώρου με δυναμική παρουσία ελληνικού πληθυσμού, όπως πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Αλεξάνδρεια, Κάιρο, Θεσσαλονίκη), της Ευρώπης (Λονδίνο, Βερολίνο, Μιλάνο, Παρίσι, Βιέννη), των ΗΠΑ (Νέα Υόρκη, Σικάγο, Νέα Υερσέη), αλλά και στην Αθήνα. Από τις αρχές του 20ού αιώνα ευρωπαϊκές δισκογραφικές εταιρείες (Gramophone, Favorite, Odeon, Pathé), οθωμανικές (Orfeon), αμερικανικές (Columbia, Victor) καθώς και άλλες μικρότερες καταγράφουν όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής δημιουργίας: δημοτικό τραγούδι, καντάδα, αθηναϊκό τραγούδι, κωμειδύλλιο, οπερέτα, επιθεώρηση, όπερα, θέατρο σκιών, ελαφρό τραγούδι, λόγιο, αμανές, αστικό λαϊκό, ρεμπέτικο, εμβατήρια, διασκευές ξένων τραγουδιών, πατριωτικά, εκκλησιαστική μουσική κ.ά.
Οι πρώιμες αυτές ηχογραφήσεις, αναντικατάστατα τεκμήρια του ιστορικού πλαισίου και αυθεντικοί μάρτυρες της μουσικής ιστορίας της Ελλάδας, αποτέλεσαν τα πρότυπα για τους συνθέτες, τους μουσικούς, τους ερμηνευτές και το ακροατήριο, διαμορφώνοντας τη μουσική συλλογική μνήμη και τη νεοελληνική πολιτιστική ταυτότητα».
Ο Παναγιώτης Κουνάδης γεννήθηκε στα Δειλινάτα Κεφαλληνίας το 1943. Αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ (1961), ενώ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Πολεοδομίας της Σορβόννης. Σπούδασε επίσης στην Ecole Pratique des Hautes Etudes Κοινωνικές και Οικονομικές Επιστήμες και Εθνομουσικολογία. Από τα ιδρυτικά μέλη του «Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής» και του «Κέντρου Έρευνας και Μελέτης των Ρεμπέτικων Τραγουδιών» επιμελήθηκε δισκογραφικές εκδόσεις, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Το Αρχείο Κουνάδη είναι μια πλούσια συλλογή τεκμηρίων, η οποία περιλαμβάνει δίσκους 78 στροφών, παρτιτούρες, συνεντεύξεις, φωτογραφίες, μηχανήματα αναπαραγωγής ήχου κ.ά. και αποτέλεσε τη βάση για το Εικονικό Μουσείο Αρχείου Κουνάδη.
