​Οι φωτογραφικές λήψεις της έκθεσης χρονολογούνται από το 1981 μέχρι το 1989, την πρώτη δεκαετία της παρουσίας στη Σαμοθράκη του αρχαιολόγου Δημήτρη Μάτσα, όταν ο τελευταίος επόπτευε τις ανασκαφές στο Μικρό Βουνί και τον Βρυχό, την αρχαιολογική επισκόπηση Σαμοθράκης στο δυτικό πεδινό τμήμα του νησιού, την εθνοαρχαιολογική έρευνα της παραδοσιακής διαχείρισης του νερού, ενώ παράλληλα διενεργούσε τις αυτοψίες της υπηρεσιακής καθημερινότητας. Καρπός της πρώτης ώσμωσής του με το παρελθόν και το παρόν του νησιού είναι μία σειρά από φωτογραφικές λήψεις με  μια Nikon FM που αναδεικνύουν την αρμονική σχέση του ανθρωπογενούς με το φυσικό περιβάλλον και αποτελούν την περιοδική έκθεση του θέματος: οι ρεματιές που σχηματίζει περιμετρικά ο μοναδικός σε νησιωτικά περιβάλλοντα κεντρικός ορεινός όγκος, που στο βόρειο Αιγαίο συναγωνίζεται σε επιβλητικότητα το όρος Άθως, η αρχιτεκτονική της Χώρας και της Σαμοθρακίτικης υπαίθρου, ως η ανθρωπογενής προέκταση των πετρωμάτων της Σαμοθράκης, τα καλντερίμια που χαρακτήριζαν τμήματα του παραδοσιακού οδικού δικτύου, οι ασχολίες των κατοίκων, η θάλασσα, τα τρεχούμενα νερά, και ο άνθρωπος, είτε ως μορφή, πάνω στην οποία το τοπίο έχει αφήσει μία διαχρονική πάτινα, είτε στο πλαίσιο της κοινωνικής συναναστροφής, όπως οι σκηνές καφενείου που ο φωτογραφικός φακός καταγράφει από μακριά, είτε στην άσκηση του πιο παραδοσιακού επαγγέλματος στο νησί, αυτό του βοσκού, όπως τον συνάντησε ο φωτογράφος στις περιοδείες του.​