Ο Ναός του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται στο ΒΔ άκρο του χωριού. Καλύπτεται με δίρριχτη ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη με διπλή απότμηση (σκαροειδής). Ανατολικά προεξέχει η κόγχη του Ιερού ενώ στην ΝΑ γωνία του είναι χτισμένο το καμπαναριό. Οι τοίχοι πάχους ~80 εκ. είναι από επιχρισμένη αργολιθοδομή. Το εσωτερικό του Ναού (οροφή, τοίχοι, τόξα, κίονες, γυναικωνίτης) είναι αγιογραφημένο και διακοσμημένο.
Ο Ναός του Αγίου Αθανασίου, τύπου τρίκλιτης μεταβυζαντινής βασιλικής, με την σημερινή του μορφή είναι κτισμένος το 1858. Για να φτάσει στην σημερινή μορφή του ο Ναός, και αφού παρέμεινε εκτεθειμένος και απροστάτευτος για καιρό στην φθορά του χρόνου και των καιρικών συνθηκών πέρασε τελευταία τις εξής φάσεις:
- 1968 Εργασίες νέας επικεράμωσης λόγω εισροής ομβρίων από τη στέγη.
- 1970 Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 εκτελέστηκαν διάφορες οικοδομικές διορθωτικές παρεμβάσεις.
- 1985 Απόφαση χαρακτηρισμού του κτίσματος ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου (ΦΕΚ 425/Β/10-07-1985). Μετά τον χαρακτηρισμό του Ναού ξεκίνησε η αποκατάσταση – συντήρηση του Ναού με την εποπτεία της αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
- 2000 Στις αρχές του 21ου αιώνα έγινε συντήρηση τοιχογραφιών και τέμπλου.
Γενικά η κατάσταση διατήρησης του Ναού (τοίχος – φέρων οργανισμός, δάπεδο, οροφή – ταβάνι) είναι καλή. Προβλήματα παρουσιάστηκαν με την εισροή ομβρίων από τη στέγη, στο εσωτερικό κυρίως του ΒΑ τοίχου του Ναού.
Από την μακροσκοπική εξέταση:
- του εσωτερικού της στέγης φάνηκε ότι ενώ η κατάσταση διατήρησης του φέροντος οργανισμού είναι μέτρια έως καλή, το πέτσωμα καθώς και η επικεράμωση, από γαλλικά κεραμίδια, σε πολλά σημεία βρίσκονται σε μέτρια έως κακή κατάσταση διατήρησης (φθορά σανιδώματος, αποκόλληση μετατόπιση κεραμιδιών, χαραμάδες και ατέλειες κυρίως στις ενώσεις της στέγης με τους τοίχους)
- της εξωτερικής όψης της στέγης διαπιστώθηκαν μικρές κοιλότητες υποχωρήσεις και αποκλίσεις από την «αλφαδιά» της επιφάνειάς της.
Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, για την θεραπεία της εισροής των ομβρίων, υλοποιήθηκε με χρηματοδότηση της εκκλησίας, η ανακατασκευή της επικαλύψεως της στέγης (πέτσωμα, κεραμίδια) με υγρομόνωση. Πιο συγκεκριμένα:
- Καθαίρεση δια χειρός και μετά προσοχής της επικεράμωσης και του φθαρμένου σανιδώματος της υφιστάμενης στέγης.
- Τοποθέτηση υγιούς σανιδώματος (τάβλες διαστ. 0,15*0,025 m) από ξυλεία καστανιάς. Η ξυλεία είναι εμποτισμένη με συντηρητικό ξύλου.
- Τοποθέτηση επί του πετσώματος, στεγανωτικής μεμβράνης ασφαλτόπανου με ψηφίδα, 4,5 kg/m2. Η τοποθέτηση της αρχίζει από την γραμμή απορροής και καταλήγει στα λούκια/υδρορροές.
- Τοποθέτηση νέων κεραμιδιών βυζαντινού τύπου.