Οι σωστικές ανασκαφές διενεργήθηκαν στο πλαίσιο του 5ου υποέργου: «Αρχαιολογικές έρευνες και εργασίες» κατά τη διάρκεια υλοποίησης της Πράξης «Ολοκλήρωση αποχέτευσης πόλης Στυλίδας – Προσαγωγή λυμάτων στην ΕΕΛ Λαμίας» με κωδικό ΜΙS 349388 στο Ε.Π. «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του ΥΠΕΚΑ στον άξονα προτεραιότητας 2 «Προστασία και Διαχείριση Υδατικών Πόρων».Με αφορμή τις εργασίες, στην πόλη της Στυλίδας, για την ολοκλήρωση του αποχετευτικού συστήματος, διενεργήθηκαν σωστικές ανασκαφές που έφεραν στο φως σημαντικές αρχαιότητες.
Στη δυτική είσοδο της πόλης αποκαλύφθηκαν τμήμα οχυρωματικής εγκατάστασης ελληνιστικών χρόνων και νεκροταφείο γεωμετρικών χρόνων, η θέση των οποίων ήταν άγνωστη έως σήμερα.
Η οχύρωση κατέλαβε τμήμα της δυτικής νεκρόπολης των αρχαίων Φαλάρων και κατασκευάστηκε σε απόσταση περί τα 275 μ. από την οχύρωση της αρχαίας πόλης (τέλη 4ου αι. π.Χ.). Το τείχος αποκαλύφθηκε σε μήκος 53,00 μ. και το μέγιστο πλάτος του φτάνει τα 2,60 μ. Είναι κτισμένο κατά το «ψευδοϊσόδομο» σύστημα τοιχοποιίας με την «έμπλεκτον» τεχνική και για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν πωρόπλινθοι και λιθόπλινθοι, τοπικής προέλευσης (ορισμένοι σε β΄ χρήση), με καλοδουλεμένες αλλά και αδρά επεξεργασμένες όψεις. Είναι θεμελιωμένο εν μέρει στο φυσικό έδαφος και εν μέρει σε επίχωση ταφικού τύμβου και βαίνει βαθμιδωτά στον άξονα βορρά- νότου. Στο βόρειο σωζόμενο όριό του εντοπίστηκε τετράγωνος πύργος, διαστάσεων 8,50 Χ 8,50 μ.
Στο γεωμετρικό νεκροταφείο αποκαλύφθηκαν διπλός ταφικός τύμβος με επάλληλες ταφές και εκτός των ορίων του ελεύθερες ταφές, ανακομιδές και κυκλικός περίβολος. Η τυπολογία των τάφων και το είδος των ευρημάτων συνηγορούν στη χρήση του χώρου από την Πρωτογεωμετρική έως την Ύστερη Γεωμετρική περίοδο.
Εντός των ορίων του σύγχρονου οικισμού ερευνήθηκαν αποσπασματικά οικιστικά κατάλοιπα της αρχαίας πόλης των αρχαίων Φαλάρων και ταφές υστεροκλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων.
Επί της οδού Κωστορίζου, περιοχή που ταυτίζεται με τον οικιστικό πυρήνα της ρωμαϊκής πόλης, ερευνήθηκε κτιριακό συγκρότημα υστερο-ρωμαικών χρόνων με λουτρικές εγκαταστάσεις (2ος-4ος/5ος αι.). Στο νότιο τμήμα αναπτύσσονται οι θερμότεροι χώροι (Tepidarium και Caldarium/ Sudatorium), κάτω από τους οποίους διασώθηκαν τα υπόκαυστα. Η εύρεση αμφορέων με αρωματικά έλαια συνηγορεί στην ύπαρξη αίθουσας για την επάλειψη των λουόμενων (Αλειπτήριον).
Χρηματοδότης: ΕΠΠΕΡΑΑ του ΥΠΕΚΑ [ΕΣΠΑ 2007-2013]
