Η υδρία σώζεται σχεδόν ακέραιη, λείπει τμήμα του σώματος και θραύσμα από τον ώμο της. Έχει σφαιρικό σώμα με ψηλό λαιμό με δύο οριζόντιες κυλινδρικές λαβές στο σώμα και μία κατακόρυφη λαβή από το χείλος στον ώμο. Φέρει γραπτό διάκοσμο από τρεις παράλληλες ταινίες στο ύψος των ώμων και δύο παράλληλες ταινίες στο σώμα του αγγείου. Στη γένεση των λαβών υπάρχει οπή. Αποτελείται από 33 θραύσματα, από διαφορετικές ομάδες.
Οι εργασίες συντήρησης που πραγματοποιήθηκαν περιλαμβάνουν λεπτομερειακή κατάσταση διατήρησης, αφαλάτωση, μηχανικό καθαρισμό, ταυτοποίηση οστράκων, στέγνωμα, συγκόλληση και τεκμηρίωση των εργασιών. Η διαδικασία της αφαλάτωσης αποτελεί το πιο χρονοβόρο στάδιο της συντήρησης. Τα θραύσματα εμβαπτίζονται σε διαδοχικά μπάνια θαλασσινού νερού – νερού δικτύου ύδρευσης –απιονισμένου νερού. Η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο γίνεται σύμφωνα με τη μέτρηση της αγωγιμότητας. Για την αφαλάτωση χρησιμοποιείται η μέθοδος της στατικής εμβάπτισης και θεωρείται πλήρης όταν οι τιμές αγωγιμότητας είναι κοντά στην τιμή της αγωγιμότητας του νερού του δικτύου ύδρευσης.
Ο καθαρισμός των θραυσμάτων (επίσης χρονοβόρος) γίνεται σε δυο στάδια. Το πρώτο στάδιο γίνεται παράλληλα με την αφαλάτωση και απομακρύνεται ο μεγαλύτερος όγκος επικαθήσεων ενώ το δεύτερο μετά τη διαδικασία ξήρανσης των θραυσμάτων. Ο καθαρισμός πραγματοποιείται εξ’ ολοκλήρου με μηχανικά μέσα . Χρησιμοποιούνται νυστέρια, καλέμι, σφυρί, κρουστικό με προσαρτημένη λάμα νυστεριού, τροχός με διάφορες φρέζες και δίσκους κοπής καθώς και κρουστικό με ακίδα. Συχνά κρίνεται απαραίτητο να δημιουργηθούν οπές με κρουστικό στις ογκώδεις επικαθίσεις, ώστε είτε με δράση του νερού, είτε με τις διαδικασίες ύγρανσης – ξήρανσης να χαλαρώσει η πρόσφυσής τους με το κεραμεικό υπόστρωμα. .
Κατά τόπους, και όπου αυτό κρίθηκε αναγκαίο, πραγματοποιήθηκε στερέωση της γραπτής διακόσμησης με αραιό διάλυμα γαλακτώματος (Primal Ac 33), δίνοντας άριστα αποτελέσματα παρά την παρατεταμένη έκθεσή τους σε υγρό περιβάλλον. Η ξήρανση των θραυσμάτων υποβοηθάται με διάλυμα αιθυλικης αλκοόλης και απιονισμένου 1:1 και τέλος με αιθυλική αλκοόλη.Η συγκόλληση των θραυσμάτων έγινε με κόλλα Paraloid B72.
Aρχικά στην επιφάνεια των θραυσμάτων αναγνωρίστηκαν ασβεστικές επικαθίσεις, που αποτελούνταν από ενασβεστιωμένα ροδοφύκη, σωλήνες πολυχαίτων, βρυόζωα, ιζήματα από εναπόθεση ανθρακικού ασβεστίου καθώς και επιστρώσεις χλωριδικής φύσεως. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι επικαθίσεις ήταν εξαιρετικά ογκώδεις και σχημάτιζαν συσσωματώματα, αλλοιώνοντας και καλύπτοντας πλήρως την επιφάνεια των θραυσμάτων. Μετά τον καθαρισμό αποκαλύφθηκε γραπτός διάκοσμος στο ύψος του ώμου του αγγείου και στο σώμα του. Δεν πραγματοποιήθηκε αισθητικη αποκατάσταση καθώς η υποβρύχια έρευνα είναι σε εξέλιξη.
Η σημασία της συντήρησης, πέρα από τη διάσωση και αποκατάσταση του αντικειμένου, έγκειται και στη δυνατότητα της επιστημονικής αξιοποίησης του αντικειμένου (μελέτη - ανάδειξη - έκθεση).

Χρηματοδότης: ΥΠΠΟΑ