Οι εργασίες συντήρησης που πραγματοποιήθηκαν περιλαμβάνουν αφαλάτωση, μηχανικό καθαρισμό, ταυτοποίηση οστράκων, στέγνωμα, συγκόλληση και τεκμηρίωση των εργασιών.Για τη διαδικασία της αφαλάτωσης επιλέχθηκε η μέθοδος της στατικής εμβάπτισης. Αποτελεί χρονοβόρο στάδιο της συντήρησης. Τα θραύσματα εμβαπτίζονται σε διαδοχικά μπάνια θαλασσινού νερού – νερού δικτύου ύδρευσης –απιονισμένου νερού. Η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο γίνεται σύμφωνα με τη μέτρηση της αγωγιμότητας. Η αφαλάτωση θεωρείται πλήρης όταν οι τιμές αγωγιμότητας είναι κοντά στην τιμή της αγωγιμότητας του νερού του δικτύου ύδρευσης.
Ο καθαρισμός πραγματοποιήθηκε εξ’ ολοκλήρου με μηχανικά μέσα. Χρησιμοποιήθηκαν νυστέρια, καλέμια, σφυριά, κρουστικό με προσαρτημένη λάμα νυστεριού, τροχός με διάφορες φρέζες και δίσκους κοπής καθώς και κρουστικό με ακίδα. Συχνά κρίθηκε απαραίτητο να δημιουργηθούν οπές με κρουστικό στις ογκώδεις επικαθίσεις, ώστε είτε με δράση του νερού, είτε με τις διαδικασίες ύγρανσης – ξήρανσης να χαλαρώσει η πρόσφυσής τους με το κεραμεικό υπόστρωμα. Ο καθαρισμος έγινε σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο κατά τη διαδικασία της αφαλάτωσης και το δεύτερο μετά τη διαδικασία ξήρανσης των ευρημάτων.
Η ξήρανση των θραυσμάτων υποβοηθήθηκε με διάλυμα αιθυλικής αλκοόλης και απιονισμένου 1:1 και τέλος με διάλυμα αιθυλικής αλκοόλης. Η συγκόλληση των θραυσμάτων έγινε με κόλλα Paraloid B72. Αισθητική αποκατάσταση δεν γίνεται στα συγκεκριμένα ευρήματα αφού η υποβρύχια έρευνα είναι σε εξέλιξη.
Η κατάσταση διατήρησης του σώματος των ευρημάτων σε αντίθεση με τον ογκώδη και συμπαγή επίπαγο καθιστά τις διαδικασίες συντήρησής τους χρονοβόρες και επίπονες.
Σε μικρό ποσοστό παρατηρούνται ασβεστολιθικά συσσωματώματα, στο σχηματισμό των οποίων συμμετέχουν σωλήνες πολυχαίτων, σπόγγοι, δακτυλιοσκώληκες, κοράλλια, όστρακα, πέτρες, άμμος και κελύφη άλλων οργανισμών. Οι σωλήνες πολυχαίτων που παρατηρούνται σχηματίζονται από δακτυλιοσκώληκες, της κλάσης Annelida Polychaeta, της οικογένειας Serpulidae και του γένους Pomatoceros. Αρχικά στην επιφάνεια των θραυσμάτων αναγνωρίστηκαν ασβεστικές επικαθίσεις, που αποτελούνταν από ενασβεστιωμένα ροδοφύκη, σωλήνες πολυχαίτων, βρυόζωα, ιζήματα από εναπόθεση ανθρακικού ασβεστίου καθώς και επιστρώσεις χλωριδικής φύσεως.
Η σημασία της συντήρησης, πέρα από τη διάσωση και αποκατάσταση του αντικειμένου, έγκειται και στη δυνατότητα επιστημονικής αξιοποίησης του αντικειμένου (μελέτη - ανάδειξη - έκθεση).

Χρηματοδότης: ΥΠΠΟΑ