Το ναυάγιο βρίσκεται σε απόσταση 70 περίπου μέτρων δυτικά της βόρειας πλευράς του προβλήτα των Αγγέλων, σε βάθος 13 μέτρων. Βρέθηκε κάτω από τις αμμώδεις αποθέσεις του λιμένα και για αυτό τα θαμμένα τμήματα του ξύλου διατηρούνταν σε εξαιρετικά καλή κατάσταση. Από τα μετρητικά στοιχεία που συλλέχθηκαν, διαπιστώθηκε ότι το πλοίο αυτό θα πρέπει να ήταν εξαιρετικά μεγάλων διαστάσεων και ιδιαιτέρως επιμελημένης κατασκευής.

Από την κεραμική που συλλέχθηκε από το επιφανειακό στρώμα του ναυαγίου, χαρακτηριστικό είναι το άνω τμήμα ενός ατρακτοειδούς αμφορέα με υπερυψωμένες λαβές, που μπορεί να χρονολογηθεί στο 2ο μισό του 12ο αιώνα μ.Χ. Την ίδια χρονολόγηση φαίνεται να υποδεικνύουν και μικρά τμήματα κουπών με πράσινη εφυάλωση που εξήχθησαν από τη δοκιμαστική τομή.
Τμήμα του ξύλινου νομέα που χρονολογήθηκε στο εργαστήριο αρχαιομετρίας του «Δημόκριτου» κατέδειξε μία βαθμονομημένη ηλικία μεταξύ 1020 και 1155 μ.Χ.

Κατά το χρονικό διάστημα 29/10 - 30/11/2013 ολοκληρώθηκε η πρώτη περίοδος συστηματικής ανασκαφής του εν λόγω ναυαγίου. Αποκαλύφθηκε μεγάλο τμήμα του φορτίου, απαρτιζόμενο από ομοειδείς αμφορείς που χρονολογούνται στον 12ο και 13ο αιώνα μ.Χ., καθώς και εκτενή τμήματα του μεσαιωνικού σκαριού αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες της δομής του. Συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκαν και τεκμηριώθηκαν τμήματα των τοιχωμάτων του πλοίου (νομείς, μαδέρια πετσώματος, φόδρο), των υφάλων του (τρόπιδα, σωτρόπι, παρατροπίδες) καθώς και εκτενή τμήματα του κατώτερου καταστρώματος. Η ανασκαφή διενεργήθηκε σε μία συνολική έκταση 80 περίπου τετραγωνικών μέτρων που αντιπροσωπεύει μόνο το 1/6 περίπου του συνολικού μεγέθους. Μετά το πέρας της έρευνας, τα ξύλινα μέλη του σκαριού καλύφθηκαν με ειδικό γεωύφασμα και ο χώρος της ανασκαφής καταχώθηκε ξανά προκειμένου το ναυάγιο να προστατευετεί έως την επόμενη ανασκαφική περίοδο.

Χρηματοδότης: ΥΠΠΟΑ