Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας (Ζ΄ ΕΠΚΑ), υπό τη διεύθυνση της αρχαιολόγου κας​ Ολ. Βικάτου πραγματοποίησε ανασκαφική έρευνα στην Σκαφιδιά Ηλείας, η οποία έφερε στο φως σημαντικά οικοδομικά κατάλοιπα ρωμαϊκής εποχής και επικεντρώθηκε σε δύο σημεία:
Α) Σε δύο ιδιόκτητα οικόπεδα, συνολικής εκτάσεως ενός στρέμματος, πλησίον της θάλασσας, όπου εντοπίστηκαν θεμέλια κτηρίων, τα οποία ανήκουν σε εκτεταμένο οικιστικό ιστό ρωμαϊκών χρόνων.
Β) Στη θέση «Λουτρό», παραπλεύρως του ποταμού Ιάρδανου, λίγο πριν την εκβολή του στη θάλασσα, και στο δυτικό άκρο του δάσους της Σκαφιδιάς. Αποκαλύφθηκε τμήμα μεγάλου οικοδομικού λουτρικού οικοδομήματος, ενώ ερευνήθηκαν συνολικά 16 λειτουργικοί χώροι, οι οποίοι αναπτύσσονται γύρω από κεντρικό περίστυλο αίθριο, το δάπεδο του οποίου είχε επιστρωθεί με μαρμάρινες πλάκες. Στις τρείς πλευρές του το αίθριο περιβάλλεται από διαδρόμους με ψηφιδωτά δάπεδα, που διακοσμούνται με γεωμετρικά και φυτικά θέματα σε πλούσιους χρωματισμούς. Σε άλλο σημείο της ανασκαφής ήρθε στο φως δωμάτιο μεγάλων διαστάσεων, το οποίο περιμετρικά διακοσμείται με δελφίνια. Οι διαστάσεις του και η διακόσμησή του μαρτυρούν ότι αυτό ήταν το κεντρικό και επίσημο δωμάτιο του συγκροτήματος.
Το λουτρικό συγκρότημα που ήλθε στο φως αποτελεί τμήμα μεγάλου δημόσιου ή ιδιωτικού κτηρίου, το οποίο είχε κτιστεί σε εξέχουσα θέση, με εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα. Τα πλούσια χρώματα, η επένδυση με πολύχρωμα μάρμαρα στους τοίχους, οι καμαροσκεπείς οροφές, τα ψηφιδωτά δάπεδα, οι μεγάλοι και άνετοι χώροι, καθιστούσαν το οικοδόμημα τόπο πολυτέλειας και ανάπαυσης. Χρησιμοποιήθηκε από τον 1ο έως τον 4ο αι μ.Χ., καθώς διαπιστώθηκαν διαδοχικές οικοδομικές φάσεις, αν και η ακριβής χρονολόγηση του μνημείου και η ασφαλής ταύτιση των χώρων θα καταστεί δυνατή, όταν ολοκληρωθεί η ανασκαφή του οικοπέδου.