Ο Γιώργος Κουμεντάκης (Ρέθυμνο, γενν. 1959) είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες συνθέτες της νέας γενιάς. Η μουσική του γραφή χαρακτηρίζεται από ποικιλία μουσικών ιδιωμάτων και διαρκή αναζήτηση νέων κατευθύνσεων. Ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τον Φεβρουάριο του 2017 και πλέον είναι ο πρώτος Καλλιτεχνικός Διευθυντής στην 83χρονη ιστορία του Οργανισμού στον οποίο ανατίθεται και τρίτη συνεχόμενη θητεία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, η Εθνική Λυρική Σκηνή άνοιξε μια νέα σελίδα στην ιστορία της με την επιτυχημένη μετεγκατάσταση και λειτουργία της στις νέες της εγκαταστάσεις στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πραγματοποιώντας τις δεσμεύσεις του, ήδη από τις δύο πρώτες θητείες του, ο Γιώργος Κουμεντάκης στόχευσε στην καλλιτεχνική εξωστρέφεια του έργου της ΕΛΣ σε Ελλάδα και εξωτερικό, διεύρυνε το ρεπερτόριο της όπερας και του μπαλέτου, ανέπτυξε συνεργασίες και συμπαραγωγές με τα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα και φεστιβάλ του πλανήτη, δημιούργησε ένα δίκτυο συνεργασιών και συμπράξεων με κορυφαίους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, ανέπτυξε ένα πλήρες πρόγραμμα για την Εναλλακτική Σκηνή, δημιούργησε ένα διευρυμένο πλέγμα εκπαιδευτικών και κοινωνικών προγραμμάτων, εκπόνησε μια σειρά από φεστιβάλ με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, πραγματοποίησε πρωτότυπες συμπράξεις μεταξύ διαφορετικών μορφών τέχνης, αύξησε τα έσοδα του Οργανισμού από εισιτήρια, δωρεές και χορηγίες και εγκαινίασε τη διαδικτυακή τηλεόραση GNO TV με στόχο τη μετάδοση του έργου της ΕΛΣ σε όλο τον κόσμο.
Εκτός από τα πολυάριθμα έργα συμφωνικής μουσικής και μουσικής δωματίου, μεγάλο κομμάτι της καλλιτεχνικής του πορείας έχει αφιερωθεί στη σύνθεση μουσικής για τις παραστατικές τέχνες (θέατρο, κινηματογράφος, χορός, όπερα, installations).
Έχει συνθέσει και παρουσιάσει τέσσερις όπερες, με κορυφαία την δίπρακτη όπερα Η φόνισσα (2014, σε ποιητικό κείμενο Γιάννη Σβώλου, βασισμένο στο ομώνυμο «κοινωνικό μυθιστόρημα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη) που γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας από την Εθνική Λυρική Σκηνή και η οποία συνδυάζει την ελληνική μουσική παράδοση με τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ταυτότητα του είδους.
Οι σημαντικές διακρίσεις του ξεκινούν από το 1985, όταν ο György Ligeti τον επιλέγει και του αναθέτει τη σύνθεση του έργου Σύμμολπα 5, ενώ λίγους μήνες αργότερα συμμετέχει στη Biennale της Βενετίας. Το 1987, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το περίφημο γαλλικό συγκρότημα σύγχρονης μουσικής Ensemble InterContemporain και αρχίζει μία ανοδική πορεία διεθνούς αναγνώρισης, που οδηγεί, το 1992, στην τιμητική υποτροφία Prix de Rome, η οποία συνοδεύεται από ένα χρόνο παραμονής και δημιουργίας στη Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης (Villa Medici).
Την ίδια χρονιά ξεκινά τη μακρά συνεργασία του με το χορογράφο-σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου και την Ομάδα Εδάφους, η οποία κορυφώνεται το 2004, με τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, όπου διετέλεσε μουσικός διευθυντής, συνθέτης και δημιουργός του μουσικού σεναρίου.
Συνεργάστηκε με σπουδαίους καλλιτέχνες του θεάτρου, της όπερας, του χορού, όπως, μεταξύ άλλων, ο Κάρολος Κουν, ο Στέφανος Λαζαρίδης, ο Γιάννης Χουβαρδάς, η Ρούλα Πατεράκη, η Ραλλού Μάνου κ.α.
Έχει διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής του μουσικού συνόλου «Νίκος Σκαλκώτας», του Kyklos Ensemble, του Αναγεννησιακού Φεστιβάλ Ρεθύμνου, καθώς και υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού.
Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο, σε σημαντικές αίθουσες συναυλιών και λυρικά θέατρα, όπως, μεταξύ άλλων: Salle Olivier Messiaen, Théâtre de l’Archevêché, Teatro La Fenice, Alte Oper, Benesse Museum στη Ναόσιμα, Concertgebouw (Άμστερνταμ), Purcell Room, Wigmore Hall, Carnegie Hall, Αίθουσα Συναυλιών της Απαγορευμένης Πόλης (Πεκίνο), Muziekgebouw aan't IJ (Άμστερνταμ), Auditorio Nacional de Música (Μαδρίτη), Clarice Smith Performing Arts Center (Μέριλαντ), Piccolo Teatro (Μιλάνο), Guarnerius Art Centre (Βελιγράδι) κ.α.
