​Πριν λίγο καιρό εγκαινιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών η έκθεση «Ο γαλαξίας μου: Μίκης Θεοδωράκης», μια έκθεση που πραγματικά σε κάνει να συνειδητοποιήσεις το τεράστιο μουσικό σύμπαν που δημιούργησε ο Μίκης, αλλά και την καταλυτική παρουσία και επίδρασή του στην καλλιτεχνική, πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας μας όλες αυτές τις δεκαετίες. Μια μικρή έκρηξη συνέβη σήμερα σε αυτόν τον γαλαξία, ένα αστέρι του έσβησε, αλλά το σύμπαν του Μίκη παραμένει τεράστιο, μαγικό και, με έναν περίεργο τρόπο, οικείο και ανεξερεύνητο παράλληλα.

Γιατί ο Μίκης Θεοδωράκης δεν ήταν απλώς ο πολυγραφότατος μέγας συνθέτης με το ταλέντο που ξεχείλιζε και κάλυπτε όλα τα είδη της μουσικής από το λαϊκό τραγούδι μέχρι την συμφωνική μουσική και την όπερα. Ήταν η εμβληματική μορφή και προσωπικότητα που είχε υπερβεί σύνορα και είχε ενώσει λαούς και φωνές στους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία. Βαθιά πολιτικό ον, ανυπότακτος διανοούμενος,  αγωνιστής,  ο πολυβραβευμένος συνθέτης με την έντονη διεθνή ακτινοβολία που άλλαξε την ελληνική μουσική και έδωσε άλλη διάσταση στην ποίηση.

Το όνομά του ταυτίστηκε με την Ελλάδα, και σήμερα η Ελλάδα τον αποχαιρετά, με σεβασμό και αγάπη, παίρνοντας δύναμη από το ίδιο το έργο του.