Ογδόντα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας και καλλιτεχνικής δημιουργίας συμπληρώνει φέτος η Εθνική Λυρική Σκηνή. Τα ογδόντα κεράκια, που σβήνει φέτος η Λυρική φέρνουν στο νου τους στίχους του Καβάφη. Επιβεβαιώνεται απ' τη μια, ότι του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμένα –χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια. Και προκαλεί… αμηχανία από την άλλη, καθώς οι περασμένες μέρες της Λυρικής, που μένουν πίσω δεν είναι μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων. Με όλα της τα σκαμπανεβάσματα στις οκτώ δεκαετίες της ζωής της, η Εθνική Λυρική Σκηνή πρόσφερε στην Αθήνα σπουδαία μαθήματα μουσικής παιδείας.
Τα δύο τελευταία -πολύτιμα- χρόνια, από την εγκατάστασή της Λυρικής στις εντυπωσιακές υποδομές του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, αλλά και η συνεχής αρωγή του Ιδρύματος στις δράσεις και δραστηριότητες της ΕΛΣ, μας κάνουν να αισιοδοξούμε για του μέλλοντος τις μέρες, για τα χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια.
Η Λυρική δεν βρήκε μόνο τη νέα της στέγη στο Κέντρο Πολιτισμού. Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Ανδρέας Δρακόπουλος, δεν φείδεται της στήριξης στον Οργανισμό. Η μεγάλη δωρεά των είκοσι εκατομμυρίων του Ιδρύματος για το 5ετές πρόγραμμα εξωστρέφειας, το οποίο αξιοποιεί το κεκτημένο της "Όπερας της βαλίτσας" και προσελκύει νεανικό κοινό, δίνουν φτερά στη Λυρική να πετάξει στο διεθνές στερέωμα με παραγωγές φιλόδοξες και απαιτητικές. Η ΕΛΣ κατακτά σταδιακά το δύσκολο κοινό της Οπερας.
Είναι εκπληκτική η ιδέα ότι η Εθνική Λυρική Σκηνή συστήνεται διεθνώς προβάλλοντας τα χαρακτηριστικά της ταυτότητάς της, που είναι άρρηκτα δεμένη με την Αθήνα: Τους αρχαιολογικούς χώρους, το παλιό της θέατρο, τη σημερινή της στέγη, το Ηρώδειο. Με τον τρόπο αυτό η Λυρική κεφαλαιοποιεί τις δυνατότητες, που τις παρέχουν οι σύγχρονες υποδομές της, η σύγχρονη καλλιτεχνική της δημιουργία, αλλά και η πολιτιστική κληρονομιά της Αθήνας, προκειμένου να εισπράξει υπεραξία στο διεθνές επίπεδο.
Το πρόγραμμα της επόμενης σαιζόν, που θα μας παρουσιάσουν ο Γιώργος Κουμεντάκης και ο Κωνσταντίνος Ρήγος, σηματοδοτεί την είσοδο στην περίοδο της καλλιτεχνικής ωρίμανσης στην Ιστορία του Οργανισμού. Τεκμαίρει τις διεθνείς συμπαραγωγές και τις στρατηγικές συνεργασίες της ΕΛΣ με διεθνείς φορείς και με παγκοσμίως γνωστούς καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα επενδύει σε σημαντικούς Έλληνες δημιουργούς. Το ιστορικό παρελθόν έρχεται και συνταιριάζει κατά τρόπο υπερφυσικό, όπως λέει ο Γιώργος Κουμεντάκης, με το φιλόδοξο μέλλον της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Η πρώτη παράσταση της Λυρικής, στις 5 Μαρτίου 1940, με τη Νυχτερίδα του Στράους επιστρέφει στη σκηνή μετά ογδόντα χρόνια, στις 5 Μαρτίου 2020. Αναγνώριση για τον Κωστή Μπαστιά, τον πατέρα της Λυρικής και για όλους όσους πάσχισαν για να γεννηθεί η Λυρική, λίγο πριν από την έκρηξη του πολέμου.
Ο Κωστής Μπαστιάς το 1925 στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έγραφε:
«Εις μίαν κρίσιμον στιγμήν διεθνών θεατρικών ζυμώσεων, όπως είνε η παρούσα ώρα, τι έπραξαν τα θέατρα, πόσον το βήμα που εσημείωσαν, κατά πόσον συνετέλεσεν εις το να διαφωτισθή η κοινή γνώμη και ο διανοούμενος κόσμος περί των νέων κατευθύνσεων και τι νέον έπραξαν, το οποίον να υπήρξε αφορμή καλλιτεχνικών συζητήσεων από τας οποίας ήθελον πολλά προκύψει;»
Νομίζω ότι θα ήταν απολύτως ευχαριστημένος με την απάντηση που δίνει σήμερα η Εθνική Λυρική Σκηνή.
Σας ευχαριστώ
