​Ο Δήμος Θέος υπήρξε ένας πρωτοπόρος και ρηξικέλευθος δημιουργός που με το έργο του άνοιξε τον δρόμο στον «Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο». Η ταινία του «Κιέριον», την οποία σκηνοθέτησε λίγο πριν το πραξικόπημα του 1967, συνυπογράφοντας το σενάριο με τον Κώστα Σφήκα, ήταν η πρώτη ανοιχτά πολιτική ελληνική ταινία, και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ταινιών του περιοδικού Cahiers du Cinéma για τις καλύτερες ταινίες μεταξύ 1968 και 1975. Η ταινία απέσπασε ειδική μνεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας (1968), καθώς και το πρώτο βραβείο και βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (1974) Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου υποστήριξε σταθερά το έργο του) που αναμφίβολα αποτελεί τομή για την ιστορία της κινηματογραφικής τέχνης στην Ελλάδα και ξεπέρασε τα εθνικά όρια.

Με πέντε καθοριστικές ταινίες στο ενεργητικό του «Εκατό ώρες του Μάη» (1963), «Κιέριον» (1968), «Διαδικασία» (1976), «Καπετάν Μεϊντάνος» (1987), «Ελεάτης Ξένος» (1996), ο Θέος υπήρξε ένας διανοούμενος του ελληνικού σινεμά που δίδαξε σκηνοθεσία και κινηματογραφική θεωρία, αλλά εργάστηκε ως σκηνοθέτης και στο θέατρο και στην τηλεόραση. Παράλληλα έγραψε θεωρητικά και αισθητικά δοκίμια για τον φορμαλισμό, για το ιερό κ.ά. επίσης το μυθιστόρημα «Μανιάκ Μπέης» (Οδυσσέας 1994) και πολύ πρόσφατα το κύκνειο άσμα του «Οκτώ και δέκα επιχειρήματα για την αιωνιότητα του κόσμου» (Κάκτος 2018)

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς και στους οικείους του Δήμου Θέου, που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους έλληνες κινηματογραφιστές.