Κάποιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι. Κάποιοι άνθρωποι είναι αναντικατάστατοι. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι , των οποίων η πορεία ορίζει και διαμορφώνει τον κόσμο γύρω μας. Ένας τέτοιος αναντικατάστατος άνθρωπος ήταν ο Άγγελος, ο Άγγελος Δεληβοριάς. Ένας άνθρωπος που φώτισε μοναδικά την περιπέτεια του ελληνικού πολιτισμού, τον διαμόρφωσε με την ματιά του, ευεργέτησε τον τόπο με τη σκέψη και κυρίως με το έργο του.
Μας ενέπνευσε όλους και μας δίδαξε μέσα από την οραματική και πολυσχιδή, υποδειγματική του δουλειά στο Μουσείο Μπενάκη, αλλά πάνω απ όλα μέσα από την διεισδυτική και αποκαλυπτική του ματιά πάνω στη σύνδεση της κληρονομιάς μας με το σήμερα, τη σύνδεση του πολιτισμού μας με άλλους πολιτισμούς και φώτισε την ταυτότητά μας στο χρόνο και στον τόπο.
Ο Άγγελος Δεληβοριάς υπήρξε και θα είναι πάντα ένας μεγάλος Δάσκαλος με την πιο ουσιαστική σημασία της λέξης. Οραματιστής, καινοτόμος, μας πρόσφερε νέους τρόπους να θυμόμαστε.
Ένας ιχνηλάτης, ένας φάρος γνώσης, προσέφερε όσο λίγοι στο δημόσιο αγαθό του πολιτισμού, αγαθό ανοιχτό προς όλους, ιδιαίτερα τους νέους.
Ο τόπος του χρωστάει βαθειά ευγνωμοσύνη. Όλοι μας, ένας- ένας και εγώ προσωπικά. Για το έργο αλλά και τον σπόρο που έσπειρε και που θα γονιμοποιεί τη σκέψη και το έργο των μελλοντικών γενιών.
Άγγελε δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε ποτέ είσαι πια η ίδια η μνήμη μας.
